یک روزِ بدونِ گناه

سلام

اگر اجازه بدهید نظرات رو جمعبندی کنم.

اغلب دوستان به معضل خشم و عصبانیت در برابر اعضای خانواده اشاره نموده­ اند. این دوستان دو دلیل را برای وقوع این اشتباه ذکر کرده اند.

1-    سعه ­ی صدر

سه نفر از دوستان کم شدن سعه­ ی صدر را در انسان­ عامل بروز بداخلاقی­ ها با اعضای خانواده می ­دانند. دلایل کم شدن سعه­ ی صدر به صورت زیر ذکر گردیده است.

الف) تکنولوژی

ب) آلودگی­ های محیطی(هوا، صوت، ترافیک و ...)

پ) مشغله­ های فکری مختلف

ت) وجود دغدغه­ های زیاد در خارج از خانه

از طرفی یکی از همین دوستان فرموده است که در اکثر مواقع بروز خشونت نسبت به اعضای خانواده به سادگی جبران می ­شود(البته در ظاهر، زیرا دلی که شکست، با زدن چسب مثل روز اول نخواهد شد)، از طرفی خسارت مالی و آبرویی نیز ندارد، همین امر سبب می ­شود که از بروز آن خودداری ننماییم.

2-    درک متقابل

برخی دیگر از دوستان عدم درک متقابل را عامل بروز پرخاشگری می­ دانند. این اعضا معتقدند هر کدام از افراد نسبت به تجربیات و علم خود مغرور است. این غرور به همراه محبتش او را به پرخاشگری در مقابل فرد دیگر وامی­ دارد. جهت رفع این مشکل دوستان راه حل­ هایی را نیز ارائه نموده ­اند:

1-    توجه به محبت طرف مقابل نسبت به خود قبل از جبهه گرفتن در برابر او

2-    مقدم داشتن منطق و استدلال بر بلندی صدا و پرخاش

3-    پذیرفتن حرف حق و عدم لجبازی و غرور

دوستان عزیزی نیز راه­ حل ­هایی را فارغ از علت مسئله(سعه ی صدر یا درک متقابل) مطرح نموده ­اند که می ­تواند در هر شرایطی مشکل­ گشا باشد.

1-    کوتاه آمدن در بحث­ ها

2-    مهربانی کردن

3-    یادآوری رفتارهای الگویمان حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم)

اما یکی از همین دوستان بیان داشته است که اگر ایمانمان ضعیف باشد، راه حل­ها را نم ی­توانیم اجرا کنیم. به عنوان مثال ایمان ضعیف سبب می­شود که بدی­های دیگران را به ذهن سپرده و نسبت به آنان نتوانیم مهربان باشیم.

دوست دیگری نیز فرموده است تلاش برای به دست آوردن علم و پول زیاد اگر باعث آزار دیگران، مخصوصاً اعضای خانواده شود، هیچ ارزشی نخواهد داشت.

در این میان دوست محترمی نیز به وجود معضلی دیگر در خانواده اشاره نموده است و آن هم شوخی بی­ جا و مسخره کردن است.