بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
اگر اجازه بدهید نظرات رو جمعبندی کنم.
اغلب دوستان به معضل خشم و عصبانیت در برابر اعضای خانواده اشاره نموده اند. این دوستان دو دلیل را برای وقوع این اشتباه ذکر کرده اند.
1- سعه ی صدر
سه نفر از دوستان کم شدن سعه ی صدر را در انسان عامل بروز بداخلاقی ها با اعضای خانواده می دانند. دلایل کم شدن سعه ی صدر به صورت زیر ذکر گردیده است.
الف) تکنولوژی
ب) آلودگی های محیطی(هوا، صوت، ترافیک و ...)
پ) مشغله های فکری مختلف
ت) وجود دغدغه های زیاد در خارج از خانه
از طرفی یکی از همین دوستان فرموده است که در اکثر مواقع بروز خشونت نسبت به اعضای خانواده به سادگی جبران می شود(البته در ظاهر، زیرا دلی که شکست، با زدن چسب مثل روز اول نخواهد شد)، از طرفی خسارت مالی و آبرویی نیز ندارد، همین امر سبب می شود که از بروز آن خودداری ننماییم.
2- درک متقابل
برخی دیگر از دوستان عدم درک متقابل را عامل بروز پرخاشگری می دانند. این اعضا معتقدند هر کدام از افراد نسبت به تجربیات و علم خود مغرور است. این غرور به همراه محبتش او را به پرخاشگری در مقابل فرد دیگر وامی دارد. جهت رفع این مشکل دوستان راه حل هایی را نیز ارائه نموده اند:
1- توجه به محبت طرف مقابل نسبت به خود قبل از جبهه گرفتن در برابر او
2- مقدم داشتن منطق و استدلال بر بلندی صدا و پرخاش
3- پذیرفتن حرف حق و عدم لجبازی و غرور
دوستان عزیزی نیز راه حل هایی را فارغ از علت مسئله(سعه ی صدر یا درک متقابل) مطرح نموده اند که می تواند در هر شرایطی مشکل گشا باشد.
1- کوتاه آمدن در بحث ها
2- مهربانی کردن
3- یادآوری رفتارهای الگویمان حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم)
اما یکی از همین دوستان بیان داشته است که اگر ایمانمان ضعیف باشد، راه حلها را نم یتوانیم اجرا کنیم. به عنوان مثال ایمان ضعیف سبب میشود که بدیهای دیگران را به ذهن سپرده و نسبت به آنان نتوانیم مهربان باشیم.
دوست دیگری نیز فرموده است تلاش برای به دست آوردن علم و پول زیاد اگر باعث آزار دیگران، مخصوصاً اعضای خانواده شود، هیچ ارزشی نخواهد داشت.
در این میان دوست محترمی نیز به وجود معضلی دیگر در خانواده اشاره نموده است و آن هم شوخی بی جا و مسخره کردن است.
بسیار هم خوب و کامل :)
ممنون